شهید امروز

شهید پرویز خیامیان
نام پدر: محمود
تاریخ تولد: ۱۳۳۱
تاریخ شهادت: ۲۱ خرداد ۱۳۶۰
محل تولد: همدان
طول مدت حیات: ۲۹ سال
مزار شهید: گلستان شهدای اصفهان

• سال ۱۳۳۱ش در زمان اوج اختناق حکومت محمدرضا پهلوی، کودکی از تبار سربازان الله پا به عرصه گیتی نهاد و در کنار مزار مرد علم و دانش، ابوعلی سینا در شهر همدان پرورش یافت: شهید پرویز خیامیان. پدرش محمود ضمن کار کشاورزی، برای تأمین معاش خانواده در بازار نیز کار می‌‌کرد. پرویز در سایه تعلیمات دینی خانواده و یاری پدر و مادر تحصیلاتش را تا پایان مقطع دبستان ادامه داد و به‌‏علت عدم وجود امکانات مالی، با یاد گرفتن ماشین‌‏نویسی، شب‌‌ها در کارخانه‌‌ای مشغول به‌‏کار شد و توانست مدرک دیپلم خود را دریافت نماید. خیامیان در آزمون ورودی دانشگاه شرکت کرد، اما پس از قبولی به دلایلی از حضور در کلاس‌‌ها انصراف داد و به تهران مهاجرت کرد. سپس به‌‏عنوان همافر در ارتش به فعالیت پرداخت. در سال ۱۳۵۵ش به مبارزه علیه رژیم فاسد شاه روی آورد. خیامیان در زمان حکومت شاه به‌‏علت فعالیت‌‌های سیاسی خود به‌‏همراه تعدادی از همکارانش دستگیر شد تا با انتقال به نقطه‌‌ای نامعلوم او را تیرباران نمایند، اما با درایت امت حزب‌‏الله آن‌‌ها نجات پیدا کردند و در جمع تظاهرکنندگان قرار گرفتند. وی در سال ۱۳۵۶ش با بانویی پارسا ازدواج کرد و یک فرزند دختر از خود به یادگار گذاشت. با ورود امام (ره) به ایران به‌‏طور خصوصی به ملاقات ایشان رفت و با مشاهده زندگی ساده بنیان‏‌گذار جمهوری اسلامی ایران، تصمیم گرفت در این مورد از امام (ره) پیروی نماید. خیامیان در زمان غائله کردستان به آنجا رفت و چند مرتبه توسط احزاب کومله و دمکرات دستگیر شد اما هربار دست قدرتمند خدا او را از چنگال دشمنان اسلام نجات داد. با شروع جنگ تحمیلی، فعالیتش را در پادگان گسترش داد و در تعمیر هواپیماها و آماده کردن آن‏‌ها نقش عمده‌‌ای ایفا نمود. سرباز مبارز و متدین لشگر روح‌‏الله (ره) هیچ‌‌گاه مردم مظلوم و مستضعف را از یاد نمی‌‏برد. پرویز، آخرین‏ مرتبه در هفدهم خردادماه ۱۳۶۰ش عازم جبهه‌‌های نبرد شد و در تاریخ بیست و یکم خردادماه سال ۱۳۶۰ هجری شمسی در سن بیست و نُه سالگی بر اثر سقوط هواپیما از آسمان زیبای جمهوری اسلامی ایران به عرش اعلا پر گشود و عاشورائی گشت تا مصداق بارز بیانات مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (مدظله‌العالی) گردد که فرموده‌اند: «شهادت بالا‌ترین پاداش و مزد جهاد فی سبیل ‌الله است... شهدا، علاوه بر مقامات رفیع معنوی که زبان‌ها و قلم‌ها از توصیف آن و چشم و دل‌ها از مشاهده آن ناتوانند، مشعل‌دار پیروزی و استقلال ملتند و حق بزرگ آنان بر گردن ملت، بسی عظیم است... پرچم عروج انسان به بام معنویت که امروز در گوشه و کنار دنیا برافراشته می‌شود، درحقیقت پرچم امام ما و شهیدان اوست. آن‌ها زنده‌اند و روز به روز زنده‌تر خواهند شد... همه کسانی که در جنگ تحمیلی هشت ساله، چه با حضور خود یا فرزندان و عزیزانشان، حضور و فعالیتی داشته‌اند، مخصوصاً خانواده شهیدان عزیز و جانبازان و اسیران گرامی، باید بدانند که در امتحانی بزرگ شرکت کرده و در آن سربلند بیرون آمده‌اند. فرزندان شهدا بدانند که پدران آنان موجب شدند که اسلام در چشم شیطان‌ها و طاغوت‌های عالم ابهت پیدا کند... ایستادگی در مقابل دشمنان مقتدر و مسلط، زورگوی ظالم و پرروی گستاخ، کار بسیار بزرگ و باعظمتی است. این‌‌ همان کاری است که مردم ما کردند و عظمت ملت ما به‌خاطر همین شهادت جوانان شما و شجاعت فرزندانتان بود... من اکنون به پدران و مادران، همسران و فرزندان، خواهران و برادران و دیگر کسان شهدای عزیز و جانبازان و اسرا و مفقودین درود می‌فرستم و اعلام می‌کنم که آنان در رتبه و شأن معنوی، بلافاصله پشت سر عزیزان فداکار خویشند... هرچه داریم، به برکت جان‌فشانی‌ها و فداکاری‌هاست، به برکت روحیه شهادت‌طلبانه است. اساساً جهاد واقعی و شهادت در راه خدا، جز با مقدمه‌ای از اخلاص‌ها و توجه‌ها و جز با حرکت به سمت «انقطاع الی الله» حاصل نمی‌شود...» پیکر پاک سردار شهید پرویز خیامیان را چند روز بعد، در گلستان شهدای شهر شهیدپرور اصفهان به خاک سپردند. سردار شهید خیامیان در وصیت‌نامه ارزشمندش خطاب به بازماندگان، چنین می‌‌نویسد: «درود به رهبر عزیز، قلب ملت ایران به‌‏نام الله در هم کوبنده ظلم و ستم. به‌‏نام خدائی که به ما شعور داد تا خوب را از بد و زشت و پلید را از زیبا تمیز داده و یکی را انتخاب کنیم. تقاضا دارم دخترم (صفورا) تا کلاس ششم ابتدایی فقط و فقط درس اسلامی خوانده و بعد قرآن یاد بگیرد و کاملاً اسلامی تربیت شود که این بزرگ‌‌ترین آرزوی من است. از همسرم و خانواده‌‌ام تقاضا دارم اگر... شهید شدم در مرگ من گریه نکنند بلکه شادی کنند تا روح من شاد گردد، اگر شهید شدم جنازه مرا در اصفهان دفن کنید. فرزند مرا نزد امام امت رهبر کبیر انقلاب، پدر عزیزم خمینی بت‌‏شکن ببرید تا دست پربرکتش را به صورت او کشیده و برای او دعا نمایند. والسلام. پایدار ارتش جمهوری اسلامی ایران، پاینده ایران و برقرار باد جمهوری اسلامی ایران.»